Beztroski kemping 03

To idealna manga dla ludzi którzy chcą się zrelaksować i uciec od codzienności, polecam.

Produkt w stanie idealnym i bardzo szybko dotarła listem piorytetowym. Serdecznie polecam wszystkim. Fajny sposób by nauczyć się kempingować i jak dowiedzieć się jak sobie radzić podczas kempingu.

Manga wciąż mnie zachwyca. Niby nic szczególnego się nie dzieje, dziewczyny po prostu biwakują w coraz to nowych miejscach, a jednak czytam tę historię z przyjemnością, To chyba dzięki sympatycznym bohaterkom, których podróże śledzę z uśmiechem na twarzy. Przy tej mandze można się wspaniale odprężyć. Nie ma tu szalonej akcji ani zawiłej fabuły, ale mimo to, to jeden z moich ulubionych tytułów.

Koniec egzaminów zwiastuje kolejną wycieczkę. Jednak nie wszystko idzie zgodnie z planem i ostatecznie Rin wyrusza na następny samotny kemping. W tym czasie Aki towarzyszy pokonanej przez gorączkę Nadeshiko. Trudno mi uwierzyć, że to już trzeci tom perypetii naszej wesołej gromadki a ja bawię się przy lekturze coraz lepiej. Z kolejnym tomem coraz bardziej lubię bohaterki, choć nie ukrywam, że brakuje mi trochę wplecenia nowych postaci. Po poprzednim tomie spodziewałam się że nowa nauczycielka odegra większą rolę, ale może jeszcze się tego doczekam. Cieszy za to przedstawienie rodziny Nadeshiko, która idealnie pasuje do tego radosnego głupolka ;) Mam wrażenie że autor zaczął używać mniej "paskowych" rastrów albo przynajmniej udało mu się zrobić to z większym wyczuciem bo tym razem mi tak nie przeszkadzały. Z kwestii polskiego wydania - w kilku miejscach zapomniano o przypisie choć przy dialogu jest do niego odnośnik.

Muszę przyznać, że to był chyba najszybciej przeczytany tomik w karierze - zwykle mangi trochę u mnie leżakują i czekają na odpowiedni nastrój, ale "Beztroski kemping" to zupełnie inna para kaloszków jest. Już trzeci raz bez najmniejszego uprzedzenia przytrafił mi się ten specyficzny stan, kiedy po otworzeniu paczki uśmiechnęłam się do mangi, powiedziałam sobie “tylko ją przejrzę, żeby sprawdzić, czy nie ma jakichś wyraźnych defektów w druku albo czy strony się nie pomieszały”, po czym obudziłam się półtorej godzinki później, z dwoma kubkami opróżnionej herbaty. Też tak miewacie, prawda? No jakaś magia, no. Muszę też przyznać, że tak jak w tomie drugim rysunki wydawały się trochę za ciemne i za mocno zarastrowane przez autora, tak już w tym widoki są absolutnie zachwycające. No i oczywiście dodatki do prenumerat niezmiennie wypadają przecudownie! Takiej babci mogę śmiało sprezentować widokóweczkę z górą Fudżi... a dla mnie zostanie do kolekcji ta z Aoi :3